محصولات مشابه
آدامس ویویدنت نعناعی
این نوع آدامس ها حاوی زایلیتول هستند. زایلیتول بر خلاف دیگر شیرین کنندههای طبیعی یا مصنوعی، به گونهای فعال برای سلامت دندانها مفید است و حتی مصرف مداوم آن امکان پوسیدگی دندانها را تا یک سوم کاهش میدهد و همچنین سبب جذب مجدد مواد معدنی توسط مینای دندانها میشود که استحکام دندانها را افزایش میدهد. همچنین تحقیقات نشان میدهند که جویدن آدامسهای حاوی زایلیتول از بروز عفونت گوش میانی که یکی از شایعترین بیماریهای دوران کودکی است تا حدی جلوگیری میکند
این آدامس فوق العاده محصول کشور ترکیه است .
آدامْس نوعی جویدنیِ مصنوعی است که برای تازه کردن دهان یا بوبَری یا سرگرمی و مزیدن بهکار میرود. در قدیم به گونهای آدامسِ رایج در ایران سَقِّز گفته میشد.
مواد تشکیلدهنده آدامسهای امروزی عبارتند از پایه آدامس (۳۰٪)، شیرینکنندهها (۵۹٪)، شیرینکنندههای قوی (۰٫۵٪)، نرمکنندهها (۲٪)، شیره ذرت(۱۰٪)، طعمدهندهها (۴٪)، اجزاء فعال (۵٪) و رنگهای خوراکی این آدامسها توسط توماس آدامزآمریکایی تولید شدهبود که از نخستین سازندگان آدامسها بهشکل امروزی بود. وی آدامس تولیدیِ خود را سقّزِ جویدنیِ نیویورکیِ آدمز (به انگلیسی: Adams New York Chewing Gum) نام گذاشت .
اجداد آدامسهای جویدنی از روییدنیهای طبیعی ساخته میشدند و فقط به دنبال چیزی برای جویدن بودند. در جویدنیهای اولیه به فواید تغذیهای یا تحریک اشتها یا تمیز کردن دندان یا تمیز کردن تنفس توجه نمیشد. در قدیم صمغ بهدستآمده از قطران پوست درختِ غان را میجویدهاند پارافین هم یک پایه آدامس رایجِ دیگر بود، گرچه نمیتوان آن را تا زمانی که در دهان گرم و مرطوب شود، جوید. نوعی آدامس طبیعی از دیر باز در ایران وجود داشته که به آن سقّز میگویند.
پیشینهٔ آدامسهای امروزی به دهه ۱۸۶۰ میلادی بازمیگردد؛ هنگامی که مادهای به نام چیکله (chicle) تولید شد .
سدههاست که از آدامس برای تمیز کردن دهان یا خوشبو کردن تنفس استفاده شدهاست. اولین روش آدامسسازی در سال ۱۸۶۹ (۱۴۸ سال پیش) ابداع شد و ۵۹ سال بعد، یعنی در سال ۱۹۲۸، آدامسهایی تولید شد که مواد دارویی به آنها اضافه میشد تا هنگام جویدن، مصرفکننده آنها را دریافت کند.
اولین آدامس طعمدار توسط یک داروساز به نام جان کولگان در دهه ۱۸۶۰ اختراع شد. کولگان، شکر پودر شده را با شیره انگم خوشبو (بالزام) به عنوان طعمدهنده مخلوط کرد و آدامسهای باریکی را ساخت و نام آن را تافی تلو گذاشت .
امروزه اغلب از شیرینکنندههای مصنوعی، ازقبیل ساخارین، آسپارتام، آس سولفام و سیکلامات جهت طعمدار کردن آدامسها استفاده میشود. مقدار موجودِ چنین شیرینکنندههایی در موادی ازقبیل برخی مواد شیرین ازجمله نوشابههای رژیمی و آدامسها آنقدر نیست که از حد مجاز بیشتر شود؛ بنابراین، خطری مصرفکنندگان را تهدید نمیکند.
فرآیند تولید
در مرحله اول، بیس آدامس از طریق فرآیند ذوب یا غربال به دست میآید. سپس ترکیباتی مثل طعمدهنده و شیرینکننده به آن افزوده میشود.
نکات مثبت درمورد آدامس
بهبود حافظه عملی و افزایش توان یادگیری کوتاهمدت و بلندمدت. نکته قابل توجهِ دیگر اینکه برخی از محققان اعلام کردهاند جویدن آدامس، بخش جلوی شبکه مغزی را فعالتر میکند و موجب پردازش بهتر اطلاعات مغز انسان میشود .
محققان معتقدند که نه تنها عضلات دهان، بلکه فعالیت عضله زبان نیز، هنگام جویدن آدامس افزایش مییابد و به دفع مواد سمی گروهی از عضلات بدن کمک میکند.
نتایج بعضی دیگر از تحقیقات، نشانگر تأثیر مثبت جویدن آدامس در کاهش موارد رفلاکس بودهاست. درضمن، جویدن آدامس درحین پیادهروی، از بازگشت اسید معده به مری جلوگیری میکند.
به نظر برخی از محققان، استفاده از آدامس موجب کاهش احتمال خونریزی لثه و تشکیل پلاکهای دندانی میشود.
جویدن آدامسی که حاوی گزیلیتول (زایلیتول) یا سوربیتول (انواعی از قندها که دارای بنیانهای الکلیِ شیمیایی با جذبِ کُند هستند و از آنها برای ساخت مربای دیابتیها استفاده میشود) باشد، نهتنها به رشد باکتریها کمک نمیکند و باعث افزایش پوسیدگی دندانها نمیشود، بلکه به کاهش پوسیدگی نیز کمک میکند. اثر جویدن آدامسهای گزیلیتول و فلوراید، حتی از محلولهای کلرهگزیدین و آمین فلوراید هم بهتر است، گرچه استفاده از مسواک و خمیردندان در جلوگیری از پوسیدگی دندان تأثیر بهتری دارد.
مطالعاتی حتی بر روی سالمندان هم انجام شده، و نتیجه این بوده که جویدن آدامس در سالمندانِ ساکنِ خانههای سالمندان، موجب بهبود سلامت دهان و دندان آنها میشود.
برخی محققان بر این باورند که گزیلیتول در جلوگیری از اوتیت میانی (گوشدرد) در افرادی که بهدفعات از آدامسهای حاوی این ماده جویدهباشند، مؤثر است.